บาสเอเชียไมเก่งเหรอ ทำไม NBA ถึงมองข้าม

หากพูดถึงวงการบาสเกตบอล NBA แล้ว หลาย ๆ คนก็คงจะรู้กันเป็นอย่างดีว่าลีกนี้นั้นถือได้ว่าเป็นลีกระดับอาชีพอันเป็นเป้าหมายสูงสุดของบรรดาเหล่าผู้เล่นที่อยากจะลองไปสัมผัสมันดูสักครั้ง เนื่องจากเวทีนี้มันเต็มไปด้วยผู้เล่นระดับแนวหน้าที่ไม่ใช่เพียงแต่ของอเมริกาเท่านั้น แต่มันยังมีผู้เล่นนระดับชั้นนำจากทั้งทวีปต่าง ๆ มารวมกัน

แต่ถึงแบบนั้น แม้ว่า NBA จะเป็นลีกที่รวบรวมผู้เล่นระดับแนวหน้าจากทั่วโลกมาไว้รวมกันก็ตามที แต่ทว่าถ้าเราสังเกตดี ๆ กลับมีผู้เล่นจากทวีปหนึ่งที่เรามักจะไม่ค่อยได้เห็นกันในลีกนี้ ซึ่งทวีปนั้นก็คือ ทวีปเอเชีย ของเรานั่นเอง แต่เพราะอะไรกันละทั้ง ๆ ที่บางชนิดกีฬาที่ชาวเอเชียอย่างเรา ๆ เสียเปรียบด้านรูปร่าง แต่พวกเขาก็ยังสามารถขึ้นของครองเป็นหนึ่งได้มาแล้ว

ซึ่งเหตุผลดังกล่าวนี้แหละที่ทำให้ในวันนี้เราจะหยิบเอาประเด็นเหล่านี้มาวิเคราะห์ให้กับทุกคนได้อ่านกัน

ซึ่งเพราะอะไรกันนั้น เราไปต้นการวิเคราะห์ในบทความนี้กันเลย 

อย่าที่เราได้เกริ่นนำกันไปแล้วว่ามาตราฐาของเกมลีกในระดับ NBA นั้นถือได้ว่าเป็นลีกที่มีมาตรฐานอยู่ในระดับสูงมา แถมกว่าที่จะเข้าไปถึงการเล่นในเวทีที่แท้จริงของ NBA ได้นั้นมันยังกำแพงอย่างระดบบที่เรียกว่าการดราฟท์ แถมยังมีอุปสรรคชิ้นโตอย่างกำแพงของภาษาอีกด้วย มันจึงทำให้ทางเอเชียของเรานั้นค่อนข้างที่เจาะไปสู่เวทีนี้ยากกว่าทวีปอื่น ๆ สักหน่อย

แต่ถามว่า NBA ไม่ได้เลียวแลมากทางทวีปเอเชียของเราบ้างเลยหรอ คำตอบก็คือเปล่าเลย เพราะว่าทางลีกนั้นพยายามที่จะมาจุดกระแสบาสเกตบอลในทวีปเอเชียอยู่หลายต่อหลายครั้งไม่ว่าจะเป็นการ จัดแข่งฤดูกาลปกติในทีวีปเอเชีย โดยใช้สนามของประเทศญี่ปุ่น รวมถึงยังมีปรีซีซั่น และ เกมโชว์ต่าง ๆ แต่ถึงแบบนั้นตัวกระแสของบาสเกตบอล NBA ในทวีปเอเชียก็ยังไม่บูมตามที่คาดหวังเอาไว้ 

และถ้าคุณถามว่า ทำไมต้องเลือกเปิดตลาดที่ ญี่ปุ่นด้วยละ คำตอบก็คือ

ประเทศญี่ปุ่นถือได้ว่าเป็นประเทศที่มีเศรษฐกิจอยู่ในระดับแนวหน้าของเอเชีย และ หนำซ้ำกีฬาบาสเกตบอลของพวกเขาก็ยังเป็นกีฬาที่มีความนิยมเป็นอันดับต้น ๆ ของประเทศ มันจึงทำให้การลงทุนของ NBA สามารถที่จะสร้างรายได้กลับมาได้จากหลาย ๆ ทางนั่นเอง

แต่ถึง NBA จะมีการโปรโมทในแถบเอเชียมากขนาดไหนก็ตาม แต่สิ่งที่คนเอเชียอย่างเรา ๆ หวังที่อยากจะเห็นลึก ๆ ในตอนนั้นนั่นก็คือ การได้เห็นนักบาสจากเอชียเข้าไปโลแล่นในสนามนั่นเอง โดยคนแรกที่ได้เข้าไปเล่นนั่นก็คือ วาตารุ มิซากะ โดยเขาคนนี้เป็นลูกครึ่งอเมริกัน – ญี่ปุ่น โดยที่เขาเล่นให้นั่นก็คือทีมอย่าง นิวยอร์ก นิกส์ แต่ทว่าเขาเล่นไปได้เพียงแค่ 3 เกมก้องถูกปล่อยตัวออกไป 

แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นนี่ก็ยังไม่ใช่สิ่งที่คนเอเชียของเราอยากเห็นอยู่ดี เพราะเราต้องการคนที่เป็นเชื้อสายเอเชียแท้ ๆ แต่แล้ววันที่ชาวเอเชียอย่างเรารอคอยก็มาถึง เพราะชายที่ชื่อว่า หวัง ซื่อซื่อ จากจีนได้กลายเป็นนักบาสสายเลือเอเชียแท้ ๆ ที่ได้ถูกดราฟต์เข้าสู่ NBA ครั้งแรกในประวัติศาตร์ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการดราฟต์รอบที่ 2 อันดับที่ 36 ก็เถอะ

โดยเส้นทางของ หวัง ซื่อซื่อ ในเวทีของ NBA นั้นก็ใช้ว่าจะงดงาม เพราะเพียงแค่ก้าวเท้าสู่ทีมอย่าง

ดัลลัส แมฟเวอริกส์ เขาก็ต้องทำมาวุ่นวายกับการเคลียร์ปัญหาเอกสารเรื่องการปล่อยตัวจากลีกจีนถึง 2 ปีเต็ม 

แม้ว่าในตอนที่เล่นอยู่ลีกจีนเขาสามารถที่จะทำแต้มเฉลี่ยได้ถึง 21 แต้ม และ 8 รีบาวด์ต่อเกมก็ตามที แต่ทว่าเมื่อเขาได้เข้ามาสู่เวทีของ NBA เขาก็รู้ว่าเกมการเล่นที่ผ่านมาของเขา มันคนละระดับกับที่นี่เลย ทำให้เขาลงเล่นได้เพียง 136 เกม และทำแต้มไปได้แค่ 4 แต้ม ก่อนที่จะตัดสินใจเดินทางกลับบ้านด้วยความผิดหวัง

ส่วนอีกคนหนึ่งที่ได้เปิดประตูของนักบาสเอเชียสู่จีนนั่นก็คือ เหมิงเค่อ ปาเทีย โดยเขาคนนี้เป็นผู้เล่นเอเชียคนแรกที่เข้าลีกโดยไม่ผ่านการดราฟท์ ซึ่งแม้ว่าเขาจะเป็นนักบาสที่มีรูปร่างสูงใหญ่ และ มีสไตล์การเล่นที่ถึก แต่ทว่าเขาก็ไม่อาจต้านทางกาบุกตะลุยของผู้เล่นใน NBA ได้ทำให้มีหลาย ๆ จังหวังที่เขาไม่สามารประกอบตัวผู้เล่นฝั่งตรงข้ามได้อยู่ แต่ถึงแบบนั้นก็ตามชื่อของเขาก็ยังอยู่ในชุดแชมป์ปี 2003 กับ ทีมอย่าง ซานอันโตนิโอ สเปอร์ส

แต่ถึงว่าผู้เล่นทั้ง 2 คนนี้จะไม่ได้มีฟอร์มการเล่นอะไรทีน่าจดจำบนเวที NBA ก็ตาม

แต่ทว่ามันก็ถือได้ว่าพวกเขาเป็นคนแรก ๆ ที่ทำให้ NBA เริ่มหันมามองทางฝั่งเอเชีย เนื่องจากในทุก ๆ การแข่งขันที่ 2 คนนี้ลงสนามเรตติ้งการถ่ายทอดสดจะพุ่งทะยานสูงขึ้นเป็นอย่างมาก เพราะว่าชาวจีนเริ่มให้ความสนใจนั่นเอง

แต่สิ่งที่ทำให้ชาวเอเชียกลายเป็นที่จับตามองของเวที NBA มากที่สุด หลาย ๆ คนคงก็คงจะนึกออกัน โดยผู้ที่สร้างการเปลี่ยนแปลงในครั้งนั้นก็คือ เหยา หมิง เพราะว่าผลงานในสมัยที่เขาเล่นให้กับ เซี่ยงไฮ้ ชาร์คส์ เป็นอะไรที่มีสถิติอันน่าเหลือเชื่อมาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นการทำแต้มเฉลี่ยต่อเกม ถึง 32.4 แต้ม รวมถึงยังทำไป 19 รีบาวด์ ต่อเกม และกวาดเกือบทุกรางวันในลีประเทศจีนจนเรียบ มันจึงทำให้ในที่เขาคนนี้เขาคนนี้ก็มีรายชื่ออยู่ในการดราฟท์ของปี 2002

และเมื่อกระแสตลาดเริ่มจุดติดแบบนี้ เดวิด สเติร์น อดีตประธาน NBA ก็ได้เริ่มทำการเดินเกมการโปรโมทพร้อมกับสร้างฐานการตลาดในจีน

ซึ่งการได้มาเล่นในลีก NBA ของของ เหยา หมิง นั้น ไม่ได้หมดเพียงแค่การนำตัวมาเล่นเพื่อคาดหวังว่าเขาคนนี้จะโชว์ฟอร์มโดดเด่นเท่านั้น แต่ทว่าทาง NBA ยังมองลึกไปกว่านั้น เพราะว่าการนำตัว เหยา หมิง เข้ามาสู่ลีกได้ ทำให้ตลาดของจีนตัดสินใจที่ซื้อลิขสิทธิ์เกมของ NBA มาถ่ายทอดสด แถมเท่านั้นยังถือว่าเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นก 2 ตัว เนื่องจากลีกจะสามารถเข้าไปทำตลาดในประเทศที่ปิดตัวเองในระดับหนึ่งอย่างจีนได้นั่นเอง

แต่ทว่าสิ่งที่ NBA ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นก็เกิด เพราะว่า เหยา หมิง สามารถประเดิมปีแรกด้วยการติดทีม All Star แถมในศึกนี้เอง มันยังเป็นเหมือนการเขียนสคริปให้เขาได้เจอกับผู้เล่นระดับตำนานอย่าง ไมเคิล จอร์แดน อีกด้วย ซึ่งพูดแค่นี้เราก็คิดว่าหลาย ๆ คนน่าจะนึกออกแล้วว่า กระแสของ เหยา หมิง ที่ต้องมาปะทกับ ไมเคิล จอร์แดน จะกลายเป็นสิ่งที่คนพูดถึงขนาดไหน

และนั่นเองก็คือจุดเริ่มต้นของสะพานอันแข็งแรงเส้นแรกที่ถูกทอดยังมาพื้นทวีปของเอเชีย ซึ่งในปัจจุบันนี้เราก็ต้องมาคอยจับตาดูกันให้ดี ๆ ว่าใครจะเป็นผู้เล่นเอเชียสายเลือดแท้คนต่อไปของ NBA